Kiedy jesteś w pracy dzwoni nauczyciela swojego dziecka - zawsze zwiastuje kłopoty. Podarłem lekcji, złamał nogę, wdał się w bójkę z kolegą, gorączką. Opcje mogą być milion. Moje dzieci nigdy nie były Tichonow, ani dobrego chłopca, więc z biegiem lat nauczyłem się klasyfikować problemy, które wystąpiły w ogrodzie (a później w szkole), na ważne i nieważne.
W kolumnie „ważne” Nosiłem clomannye kończyny, siniaki głowy i inne problemy ze zdrowiem. Przez „drobnych” zostały bezlitośnie rozdarty przypisanych lekcji, rozbitych okien, znieważył nauczyciela i tak dalej. D. W ogóle, wszystko, co jest możliwe, aby porozmawiać w godzinach wieczornych, i nie trzeba tego drugiego przerwę od pracy i biec do szkoły lub, broń Boże, do szpitala.
Do niedawna mój osobisty wynalazek w postaci anty-stres ten system działał, ale okazało się, że nie wzięto pod uwagę wszystkie opcje możliwych problemów.
Tym razem, po zdaniu: „Trzeba natychmiast przyjść do szkoły” - usłyszałem coś, co na pewno był w żaden sposób przygotowany, „dziecko ma uszkodzony kolega iPhone 6”.
Niesamowite, prawda? To jak nagle out of the blue wiedzieć, że ktoś się prawie tysiąc dolarów. Ponieważ jest to, mimo wszystko, nie jest złamane ręce i nogi, w szkole, nie iść, mimo zgrzyt nauczyciela, że: „To jest - problem skali szkolnej szerokości, a zostanie ona podjęta na poziomie dyrektora.”
Nastrój jest zepsute, zniszczone rodzinnego budżetu, więc nic nie może powstrzymać mnie w spokoju, aby powiedzieć wszystko, co myślę o „problemie skali szkolnej” i trafność mojego natychmiastowego przyjazdu do szkoły na uroczystość żałobna cudzego iPhone, oraz o zdolnościach intelektualnych rodziców dając szkolnego dziecko telefon.
Ale co ja mam wszystko to żadnej myśli, ale trzeba ten problem, który należy rozwiązać. syn wyjaśnienie, że brzmiało jak: „Mamo, wszystko besilis, przypadkowo popchnął ją i upuściła telefon, a on - bam” - niewiele może pomóc w tej sytuacji.
Wieczorem, po obejrzeniu w internecie, ile telefony są taki model, wziąłem głęboki oddech, zwany sposób „nie jest najmądrzejszym” rodzice, których córka przypadkowo popchnął moje dziecko.
Reakcja matki poszkodowanej dziewczynki umieścić mnie w jeszcze większym szoku niż rozmowy nauczyciela: „W szkole, popychany rozbił telefon? No, to ona jest winna. Nic do szkoły z telefonem w pogotowiu do pracy, czy leżał w portfelu byłby w stanie nienaruszonym. To jest pierwsza rzecz. A po drugie, dobrze, naprawdę myślisz, że mój mąż jest tak głupi, by dać
Ta rozmowa mnie trawi nawet dłużej niż pisk nauczyciela.
A potem nagle myślałem drugi raz może nie mieć tyle szczęścia i nie ma gwarancji, że następny, przypadkowo uszkodzony dziwny telefon, nie pojawi się ten sposób modny model. Ale myślę o tym potem ...
