Alexandra Anastasia Lisowska - Sultan od dawna próbowała przekonać swoje dzieci, że Szehzade Mustafa nie jest tak „miękki i puszysty”, jak się wydaje. A jeśli zasiądzie na tronie po swoim ojcu, nie zawaha się stracić swoich braci i wyśle ją i Mihrimah na wygnanie.
Bayazid i Jihangir nie słuchali słów swojej matki, szeptem wierzyli starszemu bratu i byli pewni jego sprawiedliwości.
Shehzade Selim nie utrzymywał z nikim przyjaznych stosunków i, jak „cielak”, robił tylko to, co kazał mu Khyurrem lub Nurbanu. Chociaż być może to tchórzostwo doprowadziło go do tronu.
Mihrimah słuchała słów matki, ale długo nie odważyła się przeciwstawić bratu. Jednak przypadek, w którym Mustafa uratował Selima przed rozwścieczonymi janczarami, sprawił, że spojrzała na sytuację z innej perspektywy.
Miłość i oddanie ludu i janczarów Mustafie przeraża Mihrimah i postanawia pomóc matce i paszy Rustemowi w usunięciu jej starszego brata z drogi do tronu.
Mihrimakh wiedząc, że Aleksandra Anastasia Lisowska i Rustem rozpoczęli „brudną” grę z Mustafą, decyduje się wziąć w niej udział i sama oferuje jego matce pomoc.
Zadaniem Mihrimy jest udanie się do Shehzade Mustafa w Amasyi i kradzież jego pieczęci. Mihrimah doskonale radzi sobie z tym zadaniem. Pogodziwszy się z bratem, uwiecznia moment, kiedy jest sama w jego biurze.
Mihrimah znajduje pieczęć Mustafy i robi sztabkę, którą później oddaje w ręce Rustema - Paszy.
Rustem Pasha przekonuje władcę do rozpoczęcia wojny z Shah Tahmaspem, jednocześnie wysyłając do wroga list, rzekomo od Szehzada Mustafy, z prośbą o pomoc w obaleniu ojca z tronu.
Shah Tahmaspa, widząc autentyczną pieczęć szehzadeh, nie wątpił, że sam shehzadeh napisał list i odpowiedział, że jest gotów pomóc. Ale ten list „lekką ręką” Rustema wpada w ręce władcy. Co prowadzi do egzekucji Mustafy.
Mihrimah długo będzie cierpieć z powodu wyrzutów sumienia, ale tego, co zostało zrobione, nie można cofnąć. Zdradziła swojego brata ze strony ojca, aby uratować swoich braci.
