Niewiele wiadomo o przeszłości Ibrahima Paszy. Urodził się w biednej, chrześcijańskiej rodzinie rybaków. Matka bardzo kochała syna (wtedy nazywał się Theo) i często grała dla niego na skrzypcach. Chłopiec zapamiętał te melodie do końca życia i często można je usłyszeć w samej serii „Magnificent Century”.
Kiedy Theo miał 10 lat, w ich okolicy miał miejsce kolejny nalot janczarów, podczas którego chłopiec zostaje porwany i oddany w niewolę przez Imperium Osmańskie. Chłopiec zostaje zmuszony do przejścia na islam i otrzymuje nowe imię - Ibrahim.
Kobieta, która wykupiła Theo na targu niewolników, była bardzo miła dla chłopca i widząc jego głód muzyki, pozwoliła mu grać na skrzypcach.
Kiedy Ibrahim dorósł, został zauważony przez młodego spadkobiercę Imperium Osmańskiego - Sulejmana. Od tego czasu młodzi mężczyźni spędzali razem dużo czasu, a Sulejman mianował Ibrahima głównym sokolnikiem.
Sulejman, widząc oddanie i szczerość Ibrahima, mianował go na coraz więcej stanowisk. Ale te pozycje nie podobały się Ibrahimowi, ale przerażały. Rozumiał, że każda jego awans przybliża go do śmierci.
Ponadto z każdym spotkaniem jego wynagrodzenie również rosło i wkrótce Pargala stał się bardzo bogatą i wpływową osobą - co dodawało wrogów i niezadowoleniu zwykłych ludzi.
Ibrahim nie krył strachu przed nowymi nominacjami i aby chronić przyjaciela nawet przed samym sobą, Sulejman daje pieczęć Ibrahimowi i mianuje go Wielkim Wezyrem.
Czując moc, wielki wezyr zaczął często przekraczać swoje moce, czyniąc sobie w ten sposób wrogów i podważając zaufanie sułtana.
Aleksandra Anastasia Lisowska od samego początku nie lubiła imponującego niewolnika i na wszelkie możliwe sposoby starała się go oczernić w oczach władcy.
Ale władca nie chciał wierzyć, że jego oddany niewolnik i przyjaciel może cierpieć pragnienie wielkości.
Wierząc w swoją bezkarność, Ibrahim zaczął coraz bardziej stawiać się na tym samym poziomie co władca. W kampanii wojskowej przeciwko Persji Ibrahim, nie czekając na przybycie sułtana, nazwał się Naczelnym Wodzem Sułtana. O czym wrogowie natychmiast powiadomili Sulejmana. Było to pierwsze poważne przestępstwo, które oddzieliło Ibrahima od sułtana.
Ale ten incydent nie powstrzymał Ibrahima, w jednej z sesji Ibrahim powiedział:
- Jest lew i jest pogromca. I to pogromca decyduje, co robić i co robić. Lwy są panami, a poskramiacze ich wezyrami.
Kiedy Sulejman się o tym dowiedział, zdał sobie sprawę, że Ibrahim pochłonął moc, wielkość i dumę i postanowił go stracić.
Oto tylko dekret o egzekucji, którego Sulejman nie mógł wydać, ponieważ sam się tego prawa pozbawił. Następnie Sulejman nakazał swoim żołnierzom udusić Ibrahima w nocy.
Sułtan zaprosił Ibrahima na noc do pałacu, a on sam poszedł spać w swoich komnatach. Kiedy Sulejman spał, los Ibrahima został osądzony. W serialu telewizyjnym „Wspaniałe stulecie” to zdjęcie zostanie pokazane widzowi w odcinkach 82 i 83 trzeciego sezonu.
W serialu pokazano nam, jak Sulejman żałuje tego, co zrobił i przez około 20 lat wątpił w słuszność swojej decyzji.
Jednak sądząc po danych historycznych, sułtan nie żałował swojej decyzji, ponieważ ciało Ibrahima zostało pochowane w pobliżu drogi, a nie w mauzoleum, w którym sułtan pochował swojego drogiego ludu.
Czy Khyurrem jest winien śmierci Ibrahima? Myśle że nie.
Bez względu na to, jakie intrygi tkała przeciwko Ibrahimowi, nikt nie zmuszał go do postawienia się na jednym poziomie, a czasem nawet wyższym, niż sam władca.
