Wszyscy, mamy i tatusiowie, uwielbiamy nasze dzieci. Staramy się robić wszystko, aby dorastały szczęśliwe i były otoczone naszą troską i miłością. Ale mówią, że kiedy dana osoba ma wnuki, zaczyna je kochać nawet bardziej niż własne dzieci, a nawet bardziej niż same te dzieci. A miłość babci do jej pierwszego wnuka uważana jest za najdoskonalszą na ziemi!
Generalnie nawet Chińczycy mają takie przysłowie: „Najdoskonalszą miłością jest miłość babci do jej pierwszego wnuka”. Ale dlaczego? Czy to oznacza, że babcie mniej kochają resztę, a raczej swoich kolejnych wnuków? Oczywiście, że nie, miłość babci jest podzielona równo dla wszystkich. Po prostu pierwszy wnuk zmienia kobietę w babcię. Zaczyna doświadczać zupełnie innych uczuć niż nawet przy narodzinach pierwszego dziecka. Uczy się okazywać całą swoją troskę i miłość własnej osobie, która nie jest matką. Pierwszy wnuk może być dzieckiem zarówno syna, jak i córki, ale mimo to miłość babci do niego jest idealna, czysta, szczera, prawdziwa i najdoskonalsza w jego życiu!
Teraz obraz babci, do której jesteśmy przyzwyczajeni, bardzo się zmienił, ale nadal zajmuje bardzo ważne miejsce w życiu dziecka.
Kiedy rodzi się pierwszy wnuk kobiety, nagle zaczyna rozumieć, że nadeszła starość. Początkowo może nawet negatywnie wpłynąć na jej nastrój, powodując smutek i smutek. Ale gdy tylko babcia zobaczy tę małą bryłę, jej życie nabierze nowego znaczenia. Ma to nieco inne znaczenie niż narodziny pierwszego dziecka. Babcia zaczyna rozumieć, że nie tylko wychowała już swoje dzieci, ale także czekała na kontynuację swojego gatunku!
Babcia dla każdego człowieka to bardzo droga ukochana osoba. Przez całe życie stara się pomagać wnukowi i wspierać go we wszystkim. Może nawet pozwolić mu na to, czego nie pozwoliła swoim dzieciom.
Dzisiejsze babcie są trochę inne niż przedtem. Prowadzą aktywny tryb życia, uwielbiają podróżować, mają ciekawe hobby, nadal pracują, a także radzą sobie z innymi obowiązkami.
Jeśli pierwszym wnukiem jest dziecko córki, poprawia się relacja między córką a matką. Stają się bardziej ufni, ciepli, lekcy. Mama i córka zaczynają komunikować się jak przyjaciele, dzieląc się doświadczeniami życiowymi, konsultując się, ukrywając.
Rola babci w życiu jej wnuków jest po prostu ogromna. We wszystkim stara się wspierać, zawsze jest gotowa do pomocy, nawet w trudnej sytuacji, zawsze chętnie dzieli się swoim doświadczeniem, rozpieszcza, pozwala na rzeczy, których rodzice zabraniają.
Rodzice dziecka muszą być bardziej tolerancyjni wobec babć i uczyć tego swoje dzieci. Wszystkie wysiłki, cierpliwość i pomoc babci wypływają z samego serca i należy ją za to docenić!
Każda babcia stara się zasłużyć na miłość swojego wnuka i stara się znaleźć jak najwięcej czasu na komunikację z nim.
Otacza ukochaną osobę ogromną czułością, miłością, podziwem. A wszystko to balansuje między wolnością a uczuciem, nie tracąc jednocześnie swojego magicznego znaczenia.
Ciężarna córka lub ciężarna synowa i długie oczekiwanie na narodziny dziecka. I wtedy nadszedł moment, kiedy przynieśli babci malucha, tak podobnego do jej własnej córki czy syna. I wszystko, co nie zostało mu dane, trafia do niego, całe uczucie, czułość i troska, które nagromadziły się być może przez lata. Miłość babci jest nie mniejsza niż do jej własnych dzieci, a nawet wspaniała. Kolejne wnuki są postrzegane przez babcię częściej z mniejszą emocjonalnością. Ale nie można powiedzieć, że kocha ich mniej. Już narodziny pierwszego wnuka to burzliwa radość, której nie da się ukryć. Ta miłość jest doskonała!
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/psihologija/pochemu-ljubov-babushki-k-pervomu-vnuku-samaya-sovershennaya-ljubov-na-svete.html
