Samotność nie zawsze oznacza, że dana osoba zostaje sama. Czasami taki rodzaj samotności jest znośny, a nawet uszczęśliwia niektórych. Dużo gorzej, gdy mamy do czynienia z pustą osobą... Taka samotność jest najgorsza!
Ojciec Aleksander Dumas zawsze narzekał do swoich krewnych i przyjaciół na manekiny, mówiąc, że robią dużo hałasu. To oni sprawiają, że świat jest głupi, pusty i samotny. A przecież wielu z tych pustych ludzi jest zawsze z nami w życiu i są dla nas znaczący, ale nas niszczą. Nie ma gorszej samotności niż fikcyjny związek.
Z tym budujemy relacje, dzielimy się emocjami i wyrażamy uczucia. Ale potem nagle zdajemy sobie sprawę, że otrzymujemy od nich tylko ból i rozczarowanie, sprawiają, że cierpimy. Ale czasami trudno od razu stwierdzić, że obok Ciebie stoi manekin, na który nie ma nawet sensu tracić czasu i nerwów.
Oto jak opisać manekina
Wzajemność emocjonalna nie pochodzi od niego.
Osoba pusta nie wie, jak wczuć się i sympatyzować z ludźmi, nie słucha, a nawet nie stara się zrozumieć opinii drugiej osoby. Dba tylko o własne potrzeby, dlatego stara się osiągnąć cel, zupełnie nieświadomy konsekwencji swoich działań, które czasem mogą zaszkodzić. Nigdy nie zostanie dobrym słuchaczem, sam przemówi, ale będzie to albo jego monolog, albo dialog, w którym temat dyskusji jest zawsze jego problemem.
Stara się nie komunikować z emocjonalnymi ludźmi.
Jest bezduszny, zimny, pusty, ale po prostu nie ma szczęścia w życiu! Zręcznie manipuluje ludźmi, pociągając za odpowiednie sznurki i wywierając na nich negatywny wpływ, aby jedynie wypełnić pustkę w swoim życiu. Osoba pusta ukrywa swoje wady, manipulując emocjami ludzi. Dumni nie znają takich słów jak hojność, altruizm, radość. Rzucane są z jednej skrajności w drugą, trzymają się zasady życia - „wszystko albo nic”. Aby osiągnąć swoje cele, potrafią okazywać nadmierną miłość do osoby. Jeśli wręcz przeciwnie, nie mają nic do wyciągnięcia od osoby, będą obojętni i zimni. Nie interesują ich ludzie, którzy po prostu tryskają emocjami, nie rozumieją ich, uważają ich za głupich i słabych.
Możesz budować tylko niedojrzałe relacje z pustymi ludźmi, cóż, to jest tak, że przez jakiś czas długi związek będzie bardzo bolesny. Komunikując się z fałszywymi ludźmi, stajemy się dla nich wodą, pożywieniem, pożywieniem, gwiazdą, która oświetla ich samotność. A my cierpimy, cierpimy, nie rozumiemy chłodu naszych partnerów, zapewniamy siebie, że wszystko jest tymczasowe, albo że „on jest taką osobą”. Życie jest jedno i przemija!
Zastanów się, czy potrzebujesz takiej relacji? Związek, w którym czeka was samotność? Niech manekin szuka tego samego, pustego, a potem niech cierpi, ile chce i ile chce!
I nie stajecie się pustymi ludźmi i nie stajecie się takimi, jakimi są. Bądź uczciwy i naucz się walczyć z manekinami. Nie jesteś pustą osobą! Masz emocje i uczucia, masz potrzeby, a wszystko to musi być zaspokojone i nie zapominaj o tym, co jest dla Ciebie ważne! Nie możesz zmienić manekina!
Najstraszniejszą samotnością na świecie jest właśnie związek z manekinem. Ponieważ obdarza nas dziwnym, bezkształtnym uczuciem i zapewnia egzystencję wyłącznie w pustym świecie. Nie torturuj się, zrób właściwy krok!
Przeczytaj także: 7 warunków paznokci, które mogą wskazywać na problem w organizmie
Oryginalny artykuł znajduje się tutaj: https://kabluk.me/psihologija/net-huzhe-odinochestva-chem-otnosheniya-s-pustym-chelovekom.html
